In dit artikel leg ik het belang van vergeven uit, en hoe je dit praktisch en eenvoudig kunt doen. Vergeven is vooral voor jezelf.
Beladen onderwerp
Dit onderwerp is voor sommige mensen beladen. Dat begrijp ik heel goed, en herken ik uit eigen ervaring zelf ook. Soms denk je: ‘Echt niet, ik vergeef diegene nooit. Wat hij/zij heeft gedaan is namelijk onvergeeflijk.’ Het doet dan misschien nog teveel pijn, er zit nog boosheid of verdriet. Er moet wellicht nog wat tijd overheen gaan, voordat je nog eens wilt kijken naar de situatie.
Ik merk dat het na een tijdje makkelijker is om te kijken of ik nog wil ‘vasthouden’ aan de pijn/kwetsuur uit de situatie. Ook is mijn definitie van vergeving en het inzicht daaromtrent anders dan vroeger. In de alinea’s hieronder probeer ik wat misverstanden over vergeving uit de weg te halen. Ook laat ik je graag het perspectief zien, dat ik gaandeweg mijn leven heb opgebouwd. Ik ben ook benieuwd hoe jij naar het onderwerp ‘vergeving’ kijkt. Als je wilt ben je van harte uitgenodigd om onder te tekst te reageren, of een privé-berichtje te sturen.
Vergeving betekent niet:
– Dat je moet vergéten wat iemand heeft gedaan.
– Dat je iets ‘kleiner’ moet maken dan het voor jou voelt.
– Dat je je gewonnen geeft.
– Dat je iemand anders laat ‘wegkomen’ met een actie die jou heeft gekwetst.
– Dat je per se persoonlijk moet zeggen dat je iemand vergeeft.
Vergeven doe je vooral jezelf
Hoewel het ongetwijfeld ook positieve uitwerking heeft op de ander; vergeven doe je in de eerste plaats voor jezelf. Misschien heb je het al eens ervaren; meestal voel je je direct wat lichter, opgeruimder en prettiger als je iemand vergeeft. Alsof je ballast verwijdert uit je rugzak. Alsof je de pijn eindelijk vrijlaat, loslaat die het jou heeft gedaan. Alsof je de lading, of de angel uit een situatie trekt, zodat je zélf weer ‘vrij’ verder kunt met je leven. Want feitelijk zit je zelf opgesloten met de effecten van de kwetsuur, tot je ze weer vrij kunt laten.
Het effect van vergeving
– Ik voel me lichter en liefdevoller nadat ik iemand anders of mezelf heb vergeven.
– Het voelt alsof ‘de grond geëffend wordt’, zelfs als ik die persoon niet meer wil zien.
– Door te vergeven bevrijd ik mijn eigen geest.
– Ik krijg er meer rust en energie van.
De belangrijkste en meest vergeten persoon om te vergeten
Soms lukt het wel om anderen te vergeven, maar slaan we een zeer belangrijke persoon over. Vergeet ook niet jezelf te vergeven, dit is net zo belangrijk in het proces als anderen vergeven. We zijn vaak in ons leven hard, streng, veroordelend en soms onaardig voor onszelf. Jezelf vergeven voor de eisen die je jezelf stelt, of hoe je jezelf tekort hebt gedaan kan heel helend werken.
Wat níét vergeten met je doet
Je kunt er ook voor kiezen om niet te vergeven en vast te houden aan een bepaald beeld dat je van iemand hebt. Weet dan wel dat langdurige gevoelens van wrok en woede niet goed voor je zijn.
– Het maakt vaak onrustiger en minder stabiel.
– Minder spontaan en onbevangen.
– Soms argwanend en gesloten (ook naar mensen buiten de situatie).
– Je staat minder in je kracht.
– Uiteindelijk kan het koesteren van wrok zelfs effect hebben op je fysieke gezondheid.
We maken allemaal fouten
Misschien helpt het ook om even stil te staan bij het feit dat we allemaal ‘fouten’ maken. Daarbij heeft iedereen ook nog een eigen definitie van wat fout is en hoe fout iets eigenlijk is. Zoveel mensen als er bestaan, zoveel realiteiten en wereldbeelden zijn er.
We zijn allemaal groeiende wezens, die al levend en klooiend ervaring opdoen, wijzer worden. Liefdevoller. Naar onszelf en anderen. Ook die verschillen doen geen afbreuk aan jouw gevoel (van gekwetstheid), maar plaatst de acties wel in een breder perspectief.
Leren van fouten
Door de fouten die we zelf maken, worden we wijzer. Niet altijd, maar vaak wel. We maken daarna betere keuzes. Daarnaast kunnen we van de mensen die in onze ogen fouten maken ook nooit de hele levensweg zien. ‘De weg ernaartoe’ zeg maar.
Stephen Covey zei: “Walk a mile in their shoes, then you’ll know.” Dus alleen wanneer jij werkelijk in de schoenen van de ander zou kunnen staan, zou je helemaal kunnen bevatten waarom iemand iets deed, dacht of zei. Hoe hij/zij ertoe kwam. Maar dit kan helaas niet. Ik denk dat er een hoop meer begrip zou zijn in de wereld als we af en toe écht in iemands schoenen konden staan.
